Zo langzaam als een slak

 Ik kan weer een klein rondje door de tuin scharrelen (tijdelijk geblesseerd), het gaat nog niet van harte.
Maar het is zulk mooi weer dus ik MOET gewoon naar buiten.
Lekker buiten gezeten in de languit stoel, in het zonnetje.
Aangezien ik weinig zitvlees heb,  toch zo een rondje met de armen stijf over elkaar heen langs de borders voortbewegen.

Tja , ik kan het gewoon echt niet laten maar ongemerkt neem je toch weer wat 'vuil' mee ..en zo heb je weer de handen vol..
Nog wel zo verstandig om niet over het ongelijke gras te lopen naar de composthoop , maar voor deze keer dan maar in de groene afvalcontainer.
Ik doe het deksel open en zie met verbazing een klodder lieveheersbeestjes die ineens uit elkaar zwermen.
En in de randje van het deksel zitten  3 slakken op een rij....heb wel het idee dat ik deze drie stoorde in een middagdutje.
Meteen bewegen de huisjes, voelsprieten omhoog , lijf gestrekt uit het huisje en kruipen maar.
Heb het zo eens aangekeken , maar ze gaan bijna nog harder als mij.
Zo langzaam als een slak zegt men ...ik vind ze nu puur zo hard gaan, neem er dus ook nog geen voorbeeld aan!