Lekkere lunch

De zelf gekweekte taugé heb ik tijdens mijn lunch opgegeten.
Ik had heerlijk knapperig knackebrod van Ikea , van die mooie grote ronde plakken.
Deze besmeerd met tomaten tapenade en daar de geraspte orekéés op.
Orekéés van Wezenspyk Texel. Het is een schapenkaas met zoutminnende kruiderij.
ik citeer:

Orekéés

Een huidige kruidige schapenkaas
De laatste eeuwen zijn de Texelse duinen steeds als weidegrond in gebruik geweest door schapenboeren. Deze duinboeren brandden regelmatig de begroeiing af of maaiden het gewas om het duin geschikt te houden als graasgebied voor hun schapen. Dit agrarisch gebruik van de duinen is geleidelijk verdwenen. Tot voor kort had Staatsbosbeheer nog een beheersovereenkomst met een duinboer die schapen hield in De Slufter. Deze overeenkomst is afgelopen, omdat men het beheer wilde aanpassen. Begrazing met alleen schapen levert namelijk niet de gewenste natuurkwaliteit op. De historische traditie om met schapen de duinen te begrazen is om die reden beëindigd. De afrasteringen zijn aangepast en er grazen nu Schotse Hooglanders.
Het verdwijnen van deze traditie is de aanleiding geweest, dat de Texelse kaasmaker Anton Witte van Kaasboerderij Wezenspyk de Orekéés heeft bedacht.
‘De Pielsteert’, het toenmalige schaap, at onder andere Lamsoor. Dit is een klein, zoutwaterminnend plantje dat in het Texelse natuurgebied De Slufter groeit. De Texelse schapen eten dit nu niet meer. Hierdoor veranderde de samenstelling van de melk en dus ook van de kaas.
Om de smaak van toen terug te halen besloot Anton om de blaadjes van het plantje niet vooraf, maar achteraf toe te voegen, hierdoor kwam via natuurlijke rijping de authentieke smaak terug.
Omdat de blaadjes veel natuurlijk zeezout bevatten behoeft Orekéés minder te worden gezouten voor zijn zilte pittige, bijzondere smaak.
Orekéés wordt tenminste zes maanden gerijpt en regelmatig gekeerd op de kaasplanken van Kaasboerderij Wezenspyk
Ik zou zeggen ...eet smakelijk.