Het worden van die stilleventjes en daar ben ik eerlijk gezegd wel gevoelig voor.
Oude afgedankte riek, steel geknakt en gebroken, roestig ijzer en een roestige emmer waar de bodem al helemaal van vergaan is.
Maar toch heb ik 'm bij grofvuil vandaan meegenomen voor een 2de leven, en koester 'm nu.Deze emmer staat tegen wat oude bollenkisten welke ook half vergaan zijn en inmiddels ook de leeftijd roest hebben bereikt.
In de kisten liggen allerlei verzamelde 'on'dingen, en in de loop der jaren ga ik ze steeds mooier vinden.
En ook het hout van de kisten hebben zo'n verweerde houtskleur.
Dit alles nu onder het motto ...niet aankomen want zo heel stevig is het niet meer.
Op de grond een paar enorme zwerfkeien , alleen zwerven deze niet meer ...ze zijn er neergelegd door de vorige bewoonster.
Over de grond en keien kruipt wat klimop.
In de emmer heb ik wat aardappels gestopt deze lagen nog in de voorraadkast en hadden al flinke spruiten gekregen. Ik heb geen idee wat voor soort dit is.
Vroege , late, afkokers of kruimig?
Geen idee....
Maar:
Wat nu al een genot is kan alleen nog maar meer worden....
Spannend en nieuwsgierig.
Tot op het bord aan toe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten