Dagpauwvlinder

Deze vlinder vond ik in mijn boetje.
Dit soort overwinterd wel hier in Nederland maar waar het nu opeens vandaan kwam?
het viel me op dat er iets raars was ...deed z'n vleugels erg heen en weer en ik hoorde wel een soort schuren  maar hij vloog niet weg en liep ook niet weg.
Ik heb de deur van de boet open gezet en ik ben verder gegaan met waar ik mee bezig was.
Even later was de vlinder weg.
Nou mooi die heeft het vrije pad weer gevonden.
Einde verhaal dacht ik.
Goeie daad weer verricht vandaag!

Maar later liep ik daar weer en zag 'm op de vuile was zitten.
Ik heb het nog even gadegeslagen en heb 'm toen gepakt en buiten in het zonnetje tussen de viooltjes gezet, dat rook lekkerder dan mijn vuile was had ik het idee.
Daar liep hij wel door en over heen ...nou strompelen vond ik het meer.
Ik heb nog een tijd ernaar zitten kijken ( en fotograferen natuurlijk) en later zat ie op de rand van een zinken emmer...keek over het randje en toch maar weer terug.
Geen held dus!
Ondergedoken tussen de paarse viooltjes even bijkomen van de schrik ....maar toch nog eens proberen de durfal.
Weer liep deze vlinder naar het randje en nam de sprong en vloog richting hondsdraf, en later in het gras.
Ik ben verder gegaan met mijn klussen, misschien zie ik m later nog eens.

De dagpauwoog is de grootste vilnder in Nederland en zeer herkenbaar aan  de oranjerode vleugels en de karakteristieke oogvlek op de bovenzijde van iedere vleugel.
De onderzijde is juist goed gecamoufleerd door donkerbruine kleuren en donkere strepen.
.
Dag vlinder ...met je mooie kleuren....tot ziens